byrjar dette å verta. I dag vart eg avvist for tredje gong. Nivået på dei kvite var stege litt, men ikkje nok. Skal prøva på nytt mandagen. Etter kuren mandag og tysdag vil eg så få sprøyte for å stimulera immunforsvaret; neulasta.
Heldigvis har dei aller fleste ting to sider. Eg fekk med meg eit forlagskurs i fysikk. Godt.
Merkar at den kontinuerlege usikkerheita slit. Vanskeleg å planleggja noko, for ein veit aldri om ting går etter planen. Veldig godt å ha mediteringa no.
Kjenner på meg at dersom eg no hadde satsa alt på cellegifta, så hadde eg vore mykje meir stressa. Er veldig glad for at me har fleire bein å stå på, slik at det er press på kreften heile tida, òg i periodar eg ikkje kan få cellegift. Forstår ikkje at folk tør å satsa alt på eit kort.
